Μικρογονιμοποίηση (ICSI)

Η μικρογονιμοποίηση, ICSI ή ενδοκυτταροπλασμική έγχυση σπέρματος, είναι μία μέθοδος η οποία εφαρμόζεται σε περιπτώσεις ανδρικής υπογονιμότητας. Υπάρχουν περιπτώσεις που το σπέρμα δεν μπορεί να διεισδύσει στο εξωτερικό στρώμα του ωαρίου για διάφορους λόγους.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, μια διαδικασία που ονομάζεται ενδοκυτταροπλασματική έγχυση σπέρματος (ICSI) μπορεί να γίνει μαζί με εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF) για να βοηθήσει στη γονιμοποίηση του ωαρίου. Κατά τη διάρκεια της ICSI, ένα μόνο σπέρματοζωάριο εγχέεται απευθείας στο κυτταρόπλασμα του ωαρίου.

Πώς λειτουργεί η μικρογονιμοποίηση ICSI

Στη μικρογονιμοποίηση ICSI, μια μικροσκοπική βελόνα, που ονομάζεται μικροπιπέτα, χρησιμοποιείται για την έγχυση ενός μόνο σπέρματος στο κέντρο του ωαρίου, μόλις γίνει η γονιμοποίηση, το γονιμοποιημένο ωάριο (που τώρα ονομάζεται έμβρυο) αναπτύσσεται σε εργαστήριο για 1 έως 5 ημέρες πριν μεταφερθεί στη μήτρα της γυναίκας.

Πότε ενδείκνυται η μικρογονιμοποίηση ICSI

Η ICSI βοηθά στην αντιμετώπιση προβλημάτων ανδρικής υπογονιμότητας, σε περιπτώσεις όπως οι παρακάτω:

Όταν ο άνδρας παράγει πολύ λίγα σπερματοζωάρια (ολιγοασθενοσπερμία ή ασθενοσπερμία) ή το σπέρμα που παράγει είναι χαμηλής κινητικότητας.
Τα σπερματοζωάρια που παράγονται δεν έχουν ακρόσωμα, (τμήμα του κεφαλιού) με αποτέλεσμα να μην διαθέτουν τα κατάλληλα ένζυμα ώστε να επιτευχθεί η γονιμοποίηση.
Τα σπερματοζωάρια εμφανίζουν εκτεταμένες συγκολλήσεις με αποτέλεσμα να μειώνεται η κινητικότητα τους.
Το σπέρμα παρουσιάζει πρόβλημα να προσκολληθεί στο ωάριο.
Όταν ωάρια έχουν περίβλημα πιο παχύ ή σκληρό από το φυσιολογικό με αποτέλεσμα να εμποδίζεται η διείσδυση των σπερματοζωαρίων.
Μια απόφραξη στην ανδρική αναπαραγωγική οδό μπορεί επίσης να εμποδίσει το σπέρμα να βγει.
Όταν έχει προηγηθεί τεχνητή γονιμοποίηση (ενδομήτρια γονιμοποίηση [IUI]) ή εξωσωματική γονιμοποίηση, χωρίς αποτέλεσμα και με ανεξήγητα αίτια
Όταν τα ωάρια που χρησιμοποιούνται έχουν ωριμάσει in vitro.
Όταν χρησιμοποιούνται κατεψυγμένα ωάρια.

Αφού ολοκληρωθεί η σπερμοληψία και επεξεργαστεί το σπέρμα που έχει ληφθεί και κριθεί κατάλληλο για την μικρογονιμοποίηση, ακολουθεί διαδικασία παρόμοια με αυτή της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Απαραίτητη προϋπόθεση συνεπώς αποτελεί να έχει προηγηθεί διέγερση ωοθηκών, με σκοπό να παραχθούν αρκετά ωάρια. Στην ICSI τα σπερματοζωάρια εισάγονται με ένεση.

Θα είναι αποτελεσματική η μικρογονιμοποίηση ICSI;

Μόλις πραγματοποιηθεί η γονιμοποίηση, η πιθανότητα ενός ζευγαριού να γεννήσει ένα μόνο μωρό, δίδυμα ή τρίδυμα είναι η ίδια εάν κάνει εξωσωματική γονιμοποίηση με ή χωρίς ICSI.

Μπορεί η μικρογονιμοποίηση ICSI να επηρεάσει την ανάπτυξη ενός μωρού;

Εάν μια γυναίκα μείνει έγκυος με φυσικό τρόπο, υπάρχει 1,5% έως 3% πιθανότητα το μωρό να παρουσιάσει κάποιο σοβαρό γενετικό ελάττωμα. Η πιθανότητα γενετικών ανωμαλιών που σχετίζονται με την ICSI είναι παρόμοια με την εξωσωματική γονιμοποίηση, αλλά ελαφρώς υψηλότερη από ό,τι στη φυσική σύλληψη.
Ορισμένες καταστάσεις που έχουν συσχετιστεί με τη χρήση του ICSI, είναι το σύνδρομο Beckwith-Wiedemann, το σύνδρομο Angelman, ο υποσπαδίας ή οι ανωμαλίες του φυλετικού χρωμοσώματος. Πιστεύεται ότι εμφανίζονται σε πολύ λιγότερο από το 1% των παιδιών που συνελήφθησαν χρησιμοποιώντας αυτή την τεχνική.

Μαιευτήρ - Γυναικολόγος Αναπαραγωγής

Ιωάννης Παπακωνσταντίνου
MD, cPhD