Μία από τις πιο σημαντικές ιστορικές συνεισφορές στον προσυμπτωματικό έλεγχο ασθενειών και την πρόληψη του καρκίνου ήταν η εφεύρεση του τεστ Παπανικολάου από τον Δρ. Γεώργιο Νικόλαο Παπανικολάου (1883–1962). Από τη δεκαετία του 1950, το επίχρισμα Παπανικολάου χρησιμοποιείται ως εργαλείο προσυμπτωματικού ελέγχου για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
Το τεστ είναι τεχνικά εύκολο, χρήσιμο και βασίζεται σε ένα γνωστό επιστημονικό γεγονός: τα φυσιολογικά κύτταρα και τα κακοήθη κύτταρα μπορούν να αναγνωριστούν από τις ξεχωριστές παρεκκλίνουσες πυρηνικές μορφολογίες τους. Η απώλεια του ελάσματος και των δομικών πρωτεϊνών στο πυρηνικό περίβλημα έχει ως αποτέλεσμα το παραμορφωμένο σχήμα του πυρήνα.
Το τεστ Παπανικολάου, βοηθά στον έγκαιρο εντοπισμό μέτριων και σοβαρών προκαρκινικών καταστάσεων του τραχήλου της μήτρας και στην αντιμετώπισή τους. Ο τακτικός έλεγχος κατά την έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Ιδιαίτερα στις γυναίκες κάτω των 40 ετών, το τεστ Παπανικολάου έχει αποδειχθεί ότι έχει προληπτική δράση κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Το τεστ Παπανικολάου συνιστάται να γίνεται ξεκινώντας από την ηλικία των 21 ετών και ολοκληρώνεται στην ηλικία των 65 ετών, στις περισσότερες χώρες. Αυτό οφείλεται σε ορισμένα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά: πρώιμη έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας, επικράτηση διαφόρων μορφών ανοσοανεπάρκειας, εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο εμβολιασμού κατά του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) και μεγάλος αριθμός περιπτώσεων καπνίσματος στις γυναίκες.
HPV είναι ένας σεξουαλικά μεταδιδόμενος ιός που μπορεί να μεταδοθεί απευθείας από άλλο άτομο. Ως αποτέλεσμα του ιού, τα πλακώδη κύτταρα που βρίσκονται στο δέρμα, το στόμα και το λαιμό μπορούν να μολυνθούν, καθώς και αυτά στον πρωκτό και τον τράχηλο. Η λοίμωξη από τον HPV είναι η κύρια αιτία του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Υπάρχουν πολλοί τύποι HPV. Οι περισσότερες περιπτώσεις καρκίνου του τραχήλου της μήτρας προκαλούνται από δύο τύπους κυττάρων υψηλού κινδύνου, το 16 και το 18.
Η μόλυνση με τον HPV είναι ευρέως διαδεδομένη, καθώς ο ιός μολύνει περίπου το 50% των ανθρώπων που έχουν σεξουαλικές σχέσεις σε κάποιο στάδιο της ζωής τους και η μόλυνση στις περισσότερες περιπτώσεις συνοδεύεται από ορισμένα συμπτώματα ανοσοανεπάρκειας.
Η λιγότερο δαπανηρή προληπτική τακτική εξακολουθεί να είναι ο ετήσιος έλεγχος. Το τεστ Παπανικολάου είναι μια ανώδυνη διαδικασία. Ορισμένες γυναίκες μπορεί να εμφανίσουν δυσφορία και πόνο στο κάτω μέρος της κοιλιάς κατά τη διάρκεια της δειγματοληψίας. Είναι φισιολογικό.
Για ένα περιγραφικό κυτταρολογικό συμπέρασμα, χρησιμοποιείται η ταξινόμηση Bethesda, σύμφωνα με την οποία ερμηνεύονται τα αποτελέσματα:
Το συμπέρασμα ASCUS χαρακτηρίζει τέτοιες δομικές αλλαγές σε κύτταρα που είναι ποιοτικά και ποσοτικά ανεπαρκείς για τη διάγνωση της CIN. Αυτό σημαίνει ότι η κυτταρολογική εικόνα δεν επιτρέπει διαφοροποιητικές αλλαγές στο πλακώδες επιθήλιο μεταξύ αντιδραστικού και δυσπλαστικού, δηλαδή προκαρκινικού. Στους περισσότερους ασθενείς με αυτά τα αποτελέσματα, η κυτταρική σύνθεση ομαλοποιείται κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, αλλά το 10-20% εξελίσσεται σε δυσπλασία. Ωστόσο, ο κίνδυνος ανάπτυξης σοβαρής δυσπλασίας CIN III σε γυναίκες με ASCUS και αρνητικό αποτέλεσμα για τον HPV (-) δεν υπερβαίνει το 1-2%, επομένως, τέτοιοι ασθενείς παρατηρούνται χωρίς τη χρήση επεμβατικών μεθόδων εξέτασης και την τακτική της παρατήρησης εξαρτώνται από την ηλικία και την παρουσία ή απουσία υψηλά ογκογόνων τύπων HPV στη μελέτη ουρογεννητικών εκκρίσεων.
Αποτέλεσμα προσυμπτωματικού ελέγχου ASC-H (άτυπα πλακώδη κύτταρα που δεν αποκλείουν το HSIL) – ανεξάρτητα από την κατάσταση του HPV, συνιστάται εκτεταμένη κολποσκόπηση και για τυχόν σημάδια βλάβης, ενδείκνυται βιοψία και απόξεση τραχήλου της μήτρας. Σε γυναίκες περι- και εμμηνοπαυσιακής ηλικίας, εάν η μεταβατική ζώνη του πλακώδους και κολονοειδούς επιθηλίου του τραχήλου δεν απεικονίζεται κολποσκοπικά και η απόξεση δεν παρείχε αξιόπιστες πληροφορίες, η κωνοποίηση του τραχήλου της μήτρας μπορεί να θεωρηθεί ως διαγνωστικό μέτρο. Μια τέτοια παρέμβαση θα πρέπει να γίνεται από ειδικό. Οι περαιτέρω τακτικές εξαρτώνται από τα αποτελέσματα της ιστολογικής εξέτασης.
Τεστ Παπανικολάου με αποτέλεσμα CIN I ή LSIL (χαμηλού βαθμού ενδοεπιθηλιακή βλάβη, ήπια επιθηλιακή βλάβη) – κυτταρολογικές αλλαγές που προκαλούνται από HPV (κοιλοκυττάρωση) και μη ειδικές φλεγμονώδεις αλλαγές. Το CIN I συχνά υποχωρεί από μόνο του, επομένως, σε αυτήν την ομάδα ασθενών, χρησιμοποιούνται συχνότερα οι τακτικές δυναμικής παρακολούθησης. Ωστόσο, είναι επιτακτική η διενέργεια τεστ HPV για τον προσδιορισμό περαιτέρω τακτικών.
Για γυναίκες με CIN I και HPV (-), συνιστάται κυτταρολογικός έλεγχος μετά από 6 μήνες, είναι δυνατός ένας διπλός έλεγχος μετά από 12 μήνες. Εάν μετά από 12-18 μήνες, με βάση τα αποτελέσματα της παρατήρησης, λαμβάνουμε NILM – συνιστάται να προχωρήσουμε σε έλεγχο ρουτίνας.
Για γυναίκες με CIN I / HPV (+), συνιστάται η κολποσκόπηση και εάν εντοπιστεί σοβαρή βλάβη του επιθηλίου του τραχήλου, βιοψία και επαναλαμβανόμενος κυτταρολογικός έλεγχος μετά από 6 μήνες ή διπλό τεστ μετά από 12 μήνες.
Με την ιστολογική επιβεβαίωση του HSIL, δηλαδή των CIN II και CIN III, η θεραπευτική τακτική είναι πιθανότερο να είναι χειρουργική. Ωστόσο, αξίζει να θυμόμαστε ότι περίπου το 40% των περιπτώσεων CIN II μπορεί να υποχωρήσει μέσα σε 2 χρόνια, ειδικά σε νεαρές γυναίκες. Η παλινδρόμηση CIN III είναι εξαιρετικά σπάνια. Οι συστάσεις θεραπείας για σοβαρή δυσπλασία CIN III είναι ομόφωνες: υποχρεωτική αφαίρεση του παθολογικά αλλοιωμένου τμήματος του τραχήλου της μήτρας, δηλαδή εκτομή / κώνωση σε μη έγκυες ασθενείς.
Δεδομένου ότι ο τράχηλος της μήτρας καλύπτεται όχι μόνο με ένα επίπεδο, αλλά και με ένα κυλινδρικό αδενικό επιθήλιο, το οποίο βρίσκεται στον αυχενικό σωλήνα, αντίστοιχα, εμφανίζονται και ογκολογικά προβλήματα εδώ.
Τα άτυπα αδενικά κύτταρα σε ένα κυτταρολογικό επίχρισμα μπορεί να είναι ενδοτραχηλικής προέλευσης, δηλαδή από τον τράχηλο της μήτρας ή ενδομήτρια, δηλαδή από την κοιλότητα της μήτρας. Επομένως, σε όλους τους ασθενείς αυτής της ομάδας συνιστάται η εκτεταμένη κολποσκόπηση και η απόξεση τραχήλου της μήτρας. Η εξέταση άνω των 35 ετών περιλαμβάνει υποχρεωτική απόξεση του ενδομητρίου ή υστεροσκόπηση, ειδικά σε περίπτωση ταυτόχρονης εξωγεννητικής παθολογίας (παχυσαρκία + σακχαρώδης διαβήτης + υπέρταση), παθολογική αιμορραγία της μήτρας και οικογενειακό ιστορικό επιβαρυμένο με καρκίνο.
Με τον έγκαιρο εντοπισμό του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, η νόσος έχει ευνοϊκή πρόγνωση για θεραπεία και πλήρη ανάρρωση.
Ένα σημαντικό μέρος της φροντίδας για τη γονιμότητα είναι ο εντοπισμός της υπογονιμότητας...
Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος θεραπείας της γονιμότητας...
Η μικρογονιμοποίηση, ICSI ή ενδοκυτταροπλασμική έγχυση σπέρματος...
