Ο καρκίνος του κόλπου ή αιδοίου είναι μια ογκολογική παθολογία κατά την οποία ένας κακοήθης όγκος προσβάλλει τα εξωτερικά γεννητικά όργανα της γυναίκας (χείλη, κλειτορίδα, οπίσθια κοιλότητα ή αδένες Bartholin).
Ο καρκίνος του αιδοίου θεωρείται μια αρκετά σπάνια παθολογία στην ογκογυναικολογία. Η νόσος αποτελεί το 4-6% όλων των περιπτώσεων καρκίνου και ανιχνεύεται σε 2-4 άτομα ανά 100.000 πληθυσμού. Μεταξύ των ασθενών κυριαρχούν οι γυναίκες της μεγαλύτερης ηλικιακής ομάδας (65-75 ετών). Οι περιπτώσεις καρκίνου του αιδοίου σε κορίτσια και γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας είναι σπάνιες.
Ο καρκίνος εμφανίζεται όταν γίνεται ο κακοήθης μετασχηματισμός των επιθηλιακών κυττάρων των εξωτερικών γεννητικών οργάνων. Τα άτυπα κύτταρα διαιρούνται εντατικά, εκτοπίζοντας τα υγιή, γεγονός που προκαλεί την εξάπλωση της παθολογικής διαδικασίας. Οι κακοήθεις όγκοι χαρακτηρίζονται από διεισδυτική ανάπτυξη.
Διεισδύοντας στο αίμα και στα λεμφικά αγγεία, τα παθολογικά κύτταρα μπορούν να εξαπλωθούν στο σώμα, να εμφυτευθούν σε υγιείς ιστούς και να προκαλέσουν την εμφάνιση δευτερογενών όγκων (μεταστάσεις).
Αν και μπορεί να εμφανιστούν άλλα νεοπλάσματα, όπως το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα και η νόσος Paget του αιδοίου, το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα και το μελάνωμα εμφανίζονται συχνά ως υπότυποι. Στην αρχή, πολλοί όγκοι του αιδοίου ταξινομούνται λανθασμένα ως φλεγμονώδεις ασθένειες, γεγονός που καθυστερεί την ανίχνευση και επιδεινώνει την πρόγνωση.
Υπάρχουν αρκετοί διαφορετικοί ιστοπαθολογικοί υποτύποι του καρκίνου του αιδοίου. Τα χαρακτηριστικά του πρωτοπαθούς όγκου και της συμμετοχής των λεμφαδένων επηρεάζουν την πορεία της θεραπείας. Στο 90% των περιπτώσεων αναπτύσσονται στον αιδοίο ακανθοκυτταρικοί όγκοι με υψηλό βαθμό κυτταρικής διαφοροποίησης. Με βάση τον όγκο, τον κόμβο και τη μεταστατική διάδοση, το μελάνωμα είναι ο δεύτερος πιο συχνός καρκίνος που επηρεάζει τον αιδοίο.
Οι καρκίνοι του αιδοίου είναι ασυνήθιστοι και απαιτείται παθολογική ανάλυση και βιοψία για τη διάγνωση.
Λαμβάνοντας υπόψη τον βαθμό επικράτησης της κακοήθους διαδικασίας, διακρίνονται τα ακόλουθα στάδια ανάπτυξης του καρκίνου του αιδοίου:
Για πρώιμες εκδηλώσεις καρκίνου του αιδοίου, είναι χαρακτηριστικά συμπτώματα ερεθισμού της βλεννογόνου μεμβράνης των εξωτερικών γεννητικών οργάνων. Μια γυναίκα μπορεί να ενοχληθεί από περιόδους «ασαφούς» ενόχλησης, φαγούρα ή κάψιμο. Τα συμπτώματα συνήθως επιδεινώνονται τη νύχτα.
Καθώς ο όγκος εξαπλώνεται, εμφανίζεται πόνος. Ιδιαίτερα έντονος πόνος παρατηρείται με την προσβολή της κλειτορίδας. Ο σχηματισμός έλκους συνοδεύεται από αιματηρή έκκριση. Με δευτερογενή μόλυνση, είναι δυνατή η πυώδης απόρριψη με δυσάρεστη οσμή.
Σε προχωρημένες περιπτώσεις, ο καρκίνος του αιδοίου εκδηλώνεται με αύξηση των βουβωνικών λεμφαδένων και διόγκωση στην ηβική περιοχή. Οι συστηματικές εκδηλώσεις του προχωρημένου καρκίνου είναι αδυναμία, κόπωση, ναυτία, υποπυρετική κατάσταση κ.λπ.
Ο μηχανισμός ανάπτυξης του καρκίνου του αιδοίου δεν είναι πλήρως κατανοητός. Ορισμένο ρόλο παίζουν οι ορμονικές αλλαγές κατά την εμμηνόπαυση, οι οποίες επηρεάζουν τη διαδικασία διαφοροποίησης των επιθηλιακών κυττάρων.
Προδιαθεσικοί παράγοντες είναι:
Οι θεραπευτικές επιλογές για τους καρκίνους του αιδοίου εξαρτώνται από την ιστοπαθολογική διάγνωση, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν ακτινοθεραπεία με χημειοθεραπεία ή ανοσοθεραπεία καθώς και ευρεία τοπική εκτομή με ή χωρίς βιοψία ή ανατομή λεμφαδένων.
Οι θεραπευτικές τακτικές καταρτίζονται ξεχωριστά για κάθε ασθενή, λαμβάνοντας υπόψη το στάδιο ανάπτυξης του καρκίνου, τη γενική κατάσταση του σώματος και την παρουσία συνοδών ασθενειών.
Ένα σημαντικό μέρος της φροντίδας για τη γονιμότητα είναι ο εντοπισμός της υπογονιμότητας...
Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος θεραπείας της γονιμότητας...
Η μικρογονιμοποίηση, ICSI ή ενδοκυτταροπλασμική έγχυση σπέρματος...
